Ozai

Onze zonnestraal en geliefd familielid, Ozai. Het weegt zwaar op ons hart. Je bent zo plotseling uit onze leven verdwenen, je beste jaren nog voor je. Het voelt nog steeds onwerkelijk, een wervelwind van gedachten, en we kunnen egeen woorden ervoor te vinden.

Een paar dagen geleden genoot je gelukkig van de zomerbries, zat je op je geliefde plek, speelde je met de kinderen en hield je wacht. Konijnen van je grond jagen, een van de vele favoriete activiteiten van je en waarschijnlijk de laatste, omdat een van die beestjes blijkbaar de bedoeling had je dagboek nieuw te schrijven toen je plotseling onwel werd, je temperatuur de top bereikte. Zorgzame handen brachten je onmiddellijk naar de dierenarts en de röntgenfoto’s gaven een duidelijke diagnose, milt torsie. De spoedoperatie ging goed, je leven had normaal kunnen doorgaan, zelfs zonder milt. De nacht daarop maakten ons zorgen omdat je temperatuur nog steeds hoog was, maar de volgende dag ging alles weer normaal en je dierenarts was zeer tevreden over je beginnend herstel. Alles was geregeld om het je de komende weken zo comfortabel mogelijk te maken en je keek weer blij. Laat op de avond kwam je voor een knuffel, zoals gewoonlijk voordat je terugliep naar je mandje. We wisten niet dat het je laatste afscheid was. Een paar uur later leek je zo vredig te slapen toen je hart stopte met kloppen en je ons verliet.

We hopen dat je de regenboogbrug net zo vredig bent gepasseerd als het voor ons leek. De leegte die je achterlaat, valt niet te vervangen. Als onze tijd gekomen is, weten we dat je op ons wacht bij de poort zoals je het altijd deed. We zullen je vreselijk missen!